Dokładnie 41 lat temu – 16 października 1978 z balkonu Bazyliki św. Piotra padły pamiętne słowa: “Habemus papam!”. Nowym Biskupem Rzymu został metropolita krakowski kard. Karol Wojtyła.
16 października 1978 zgromadzeni ma placu św. Piotra w Watykanie wyczekiwali kolejny dzień na decyzję konklawe. Wszyscy z niecierpliwością spoglądali w stronę Kaplicy Sykstyńskiej. I nagle nad kaplicą pojawił się biały dym – znak, że decyzja o wyborze następcy św. Piotra zapadła. Mało kto wtedy jednak przypuszczał, że nowym papieżem będzie Polak – metropolita krakowski, kard. Karol Wojtyła.
Wybrany w trzecim dniu konklawe kardynał Karol Wojtyła był pierwszym od 455 lat papieżem spoza Włoch. Był też pierwszym od 1903 r. papieżem, który nigdy nie był urzędnikiem Kurii Rzymskiej. Przyjął imię Jan Paweł II. Przesłanie pontyfikatu Jana Pawła II odzwierciedlały słowa wypowiedziane przez niego na początku misji: “Nie lękajcie się, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi, otwórzcie drzwi jego zbawczej władzy”.
Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1946 r., a w następnym roku wyjechał do Belgii i Francji, by tam prowadzić działalność duszpasterską wśród Polonii. Po powrocie do kraju był wikariuszem w powiecie bocheńskim, potem w Krakowie.
Duchowny, ale też poeta, aktor i pedagog. Jednym z pierwszych utworów literackich Karola Wojtyły był, powstały w czasach okupacji, poemat “Kamień i bezmiar”. Przyszły papież uczył się wówczas na kursach konspiracyjnych i pracował jako robotnik w kamieniołomach. Współorganizował w Krakowie konspiracyjny Teatr Rapsodyczny, w którym był aktorem i reżyserem. W latach 1945-51 napisał sztukę teatralną “Brat naszego Boga”.
W drugiej połowie lat 40. wykładał w Arcybiskupim Seminarium Duchownym. Studiował filozofię we Włoszech, Belgii i Francji. Był także wykładowcą katolickiej etyki społecznej w latach 1953-54 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1981 roku, już jako papież Jan Paweł II, przekształcił Wydział w Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie.
W 1958 został biskupem i sufraganem archidiecezji krakowskiej, w czerwcu 1967 – kardynałem. Uczestniczył we wszystkich sesjach Soboru Watykańskiego II, był członkiem Rady Stałego Sekretariatu światowego Synodu Biskupów. Nominowany przez papieża Pawła VI na członka Komisji Soborowej dla Apostolstwa Świeckiego. Na nadzwyczajnym zgromadzeniu Synodu Biskupów w 1969 roku przedstawił projekt dokumentu “II Nadzwyczajny Synod Biskupów o sobie”. W 1976 roku na specjalne zaproszenie papieża, prowadził w Watykanie doroczne rekolekcje, wydane potem w książce “Znak, któremu sprzeciwiać się będą”.
Jan Paweł II jako papież najwięcej razy odwiedził m.in. Polskę (9 razy), USA (7 razy), Francję (7 razy) oraz spotykał się z młodzieżą na Światowych Dniach Młodzieży (9 razy).
Choroba i śmierć
Jan Paweł II od 1992 r. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Pogorszenie stanu zdrowia papieża rozpoczęło się 1 lutego 2005. Przez ostatnie dwa miesiące życia Jan Paweł II wiele dni spędził w szpitalu i nie udzielał się publicznie. Przeszedł grypę oraz zabieg tracheotomii, wykonany z powodu niewydolności oddechowej.
Zmarł 2 kwietnia 2005 w Watykanie. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyło ok. 300 tysięcy wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele różnych religii światowych, w tym duchowni islamscy i żydowscy. Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi miało ze sobą transparenty z włoskim napisem santo subito („święty natychmiast”). W całym Rzymie przed ekranami rozstawionymi w wielu miejscach miasta zgromadziło się 5 mln ludzi, w tym ok. 1,5 mln Polaków.
Źródło: Wikipedia.pl, polskieradio.pl
